Kar beyaz mendiller...

          Yaz tatillini bitirmek üzereyken doktor işini aradan çıkarmaya karar verdim. Bana kalsa bir ömür daha kendi kendime söylenebilirdim (Benden nefret eden benliğim bu fırsatı kaçırmak istemezdi çünkü). Ama sıcak havada fondöten başa bela bir malzeme oluyor. Her insan gibi terliyorsun, mendilini çıkartıp yüzünü ve boynunu siliyorsun. Mendili katlarken bir de bakıyorsun ki kar beyaz mendil sapsarı olmuş. Bunu diğerleri görmemeli diyerek binbir çaba ile mendili cebine, çantana vb. bir yere tıkıştırıyorsun. Sonra aklına başka bir düşünce geliyor. Şimdi ben yüzümü silerken fondöteni de silmiş oldum mu? Tam o anda az önce buruşturulup atılan mendil görüntüsü zihninde beliriyor. Canhıraş fondöteni tazelemek için bir yer bulmaya çalışırken bir yandan da yüzünü elinle kapatmaya çalışıyorsun. O küçük kırmızı lekelerin böylesine sıkıntı olduğu yaz aylarında daha da hissediliyor.                  
       
        İşte tüm bunlardan kurtulmak için doktora başvurdum. Randevuyu alırken kadın doktor istediğimi de belirttim. Cinsiyet ayrımcılığı yapmıyorum tabi ki. Ama erkek doktorlar sivilceyi bir hastalık olarak görmüyorlar. Onlar da hep zor ameliyatlara girme, kahraman olma düşüncesi var. Trafik kazası geçirmiş 5 yaşındaki sevimli kızın, sevimli kalbini sevimlice ameliyat etmek, bir futbolcunun kopmuş bacağını yerine dikmek, nikah masasında beyin kanaması geçiren bir kadını yeniden yaşama döndürmek....
       O erkek doktorlar böyle kahramanlık hikayeleri düşlerken ben, çikolata yemekten yağ tarlasına dönmüş yüzüm ve kırmızı lekelerimle onun önünde beliriyorum. Adam tabi ilgilenmez benimle. Birkaç basit ilaç verip gönderir beni eve. Benim lanet yüzüme etki etmeyecek, narin lekeler için yaratılmış bu ilacı bir süre kullanırım. Neticede doktor bir sonraki hastası için kahramanlık hikayelerini kurmaya başlayabilir, bense geçmeyen sivilcelerimle kalakalırım.
                   Bu yüzden kadın doktordan randevu aldım. Hastane pek kalabalık değil. Doktorun kapısının önünde birkaç kişi var ve kapı koluna yapışmış bir kız. Giren çıkan herkesin ardından söyleniyor. Haliyle dikkatimi çekiyor. Yüzünde bir şey yok. Bronz bir teni var, denize gitmiş olmalı, güneş lekesi olabilir diyorum ama kız bana arkasını döndüğünde bu teorim de yalanlanıyor. Bacağında da bişey yok. Niye geldin lan o zaman? Bize nispet yapmak için mi? Ne kadar pürüzsüz bir cildim var onu da doktor tarfından tescillemeye geldim, sizi pis kokuşmuş suratlılar, diyebilmek için mi? İçten içe büyüyor bu sinirim. Kız içerdeki bir amca çıkar çıkmaz dalıyor odaya. Doktor kışkışlıyor bunu. Sıra almamış, acelesi varmış bla bla... doktor git dışarıdakilerden izin al diyerek öfkeli kalabalığa salmış bu narini. Zaten bişeyin yok defol git allasen diye içimden söylenirken içeri giriyorum. Malum sorunumu söylüyorum. Kadın daha ergenlik dönemindesin (ben hala ergen miyim.. ne zaman kurtulcam bundan), izleri tedavi edebilmek için öncelikle var olan sivilceleleri çıkarmak gerek ( Ne..ne..sivilce çıkarmak...daha fazla sivilce çıkarmak...bu kadarı yetmedi mi sana, allahım sen yardım et bana..), şu ilaçları kullan 1 ay sonra kontrole gel dedi. Ben üzgün, ben yorgun, ben korkmuş bir şekilde çıktım dışarı.
             Eve gelene kadar rapunzel sıcağa söylendi. En nefret ettiğim insan hali. Sürekli sesli şekilde yakınmak. Sıcak havalarda sıcak, soğuk havalarda çok soğuk diye inlemek. Sanki sadece o keşfetmiş bu durumu. Herkes muzdarip havadan. Sen söyleyince hava değişiyor mu? Yok. Peki ben havaya bir şey yapabilir miyim? Yok. Daha ne söyleniyorsun o zaman. Sıcak\Soğuk havaya bir de senin dırdırın eklenmesin.
             Eve geldikten sonra annem ilaçları almaya gitti. Monodoks ve azelderm. Bir şey ummuyordum bunlardan. Tüm doktorlar tedaviye en basit ilaçtan başlıyorlar. Bunları kullan sonra gel bakalım. Ben ilaçların etkisini görmediğimden daha da gitmiyorum kontrole. Ama asıl tedavi o 2. gidişte başlıyor. Ama ben gitmiyorum işte. Benim gibi kaç insan, doktorların basit ilaçları yüzünden tedaviyi bırakıyordur. Bizimle oyun oynamasınlar böyle. Doğrudan etkili etkili ilaçları verseler. Bende kurtulsam sivilcelerden.