19. güne geldim. Geçen hafta 10 a yakın sivilce çıktı demiştim. Onlar, bu hafta Poena'yı zıvanadan çıkarma zirvesi yaptılar. 10 tanesi toplandı ve bir gün içinde yüzümün muhtelif bölgelerinde belirdiler. Eyyy çenemin ucunda çıkma becerisini gösteren sivilce... Allah senin belanı versin... 3 gün boyunca gitmedin, her gün daha fazla şiştin. Sıksam iz kalacak sıkmasam bu halde okula gidemem. Bende okula gitmemeyi tercih ettim. Ama o eşşek sıpası şey (eşşek değil eşek ama o sivilce hak ediyor bunu) kendi gibi büyük bir iz bırakıp gitti. Bir bela da sana gelsin izcik.
Bu aralar en çok yaptığım şey okula gitmemek. Okul takvimimi dekanlık değil sivilcelerimin halet-i ruhiyesi belirliyor. Sabah 7 de kalkıp yüzümü incelemeye başlıyorum. Eğer iyiyse günlük rutine devam -tatsız tuzsuz kahvaltı, ilaç, giyinme, makyaj, evden ayrılış-. Yook eğer yüz fenaysa cumburloooop yatağa. Normalde ne güzel okula gitmedim derim ama 4. sınıfa geldim, okul bitecek yakında -yani ben öyle umuyorum- son demlerinde güzel güzel gitseydim, azıcık vakit geçirseydim okulumda. Ama roac yüzünden evin içinde bile dolanamıyorum. Hametanı sürdükten sonra tüm lekeler, sivilceler parlıyor. Rapunzel de benim dalga geçiyor. Aaa şurda bir sivilce çıkmış... Aaa şurası kabarmış, yarına sivilcen hazır deyip duruyor. Sanki ben bilmiyorum.
Çenemdeki kapalı komedon denilen beyaz yağ bezecikleri büyüyüp duruyorlar. Sivilce olsalar en azından sıkarsın kabarıklığı gider. Bunlar sıkılmıyor da. Lekeli yüzüme bir de pürüz katıyorlar. Çene bölgemde yoğunlaştılar. Zamanında sahip olsaydın o çenene, az tatlı yeseydin, onlar da olmazdı dercesine. Roaccutane nin lekelerde çok iyi olmadığı söylenmiş. Bence bu komedonlar da gitmez. Aslında bu ilaç bir halta yaramayacak , boşuna içiyorum. Ooofffffff... Çok mutsuzum lan.... İlacın depresyon etkisini şu an anlıyorum. İyi ki okulda devam zorunluluğum yok, yoksa intihar edenler sayısına bir ekleme yapabilir idim.
Biraz da ilacın olumlu etkilerine geleyim. Okula gitmiyorsunuz. Tabi devam zorunluluğunuz yoksa. Diğer etki zayıflayabilirsiniz. Ben 15 günde yarım kilo kadar verdim. Ama nereden gitti onlar bilmiyorum. Bir de midem artık hiç guruldamıyor. Normalde insanın acıkınca karnı guruldar. Ama benimkisi strese, gerginliğe bağlı olarak sürekli gurulduyordu. Dershane zamanında deneme sınavları benim için işkence idi. O sınav sessizliğinde karnımdan öyle sesler çıkıyordu ki alllaam yar yeri, gireyim içine diyordum. Tabi yer yarılmıyordu. Bende soruları bir an önce çözüp çıkıyordum. İşte şimdi hiç guruldamıyor midem. Daha stresliyim ( çünkü açım, çünkü tatlı yiyemiyorum, çünkü her gün yeni bir sivilceyle uyanıyorum, çünkü....) ama hiç ses yok karnımda. İçimdeki kurbağa öldü lan. Çok yalnız hissediyorum kendimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder